Wilde Valeriaan – Valeriana Officinalis

Inhoudsstoffen

Valepotriaten, voornamelijk valtraat (kalmerend (sederend) en ontkrampend, werkt via de ruggenmergszenuw en van daaruit op de rest van het zenuwstelsel en speciaal op de darmen), Etherische olie, Valeriaanzuur, Alkaloïden, Looistoffen, Zuren (appelzuur, mierenzuur en andere organische zuren, talrijke enzymen en choline

Informatie

Een overblijvende plant die tot 200 cm hoog wordt, het groeit recht omhoog en heeft een holle ronde stengel, die overlangs is gegroefd (alleen als de plant deze groeven heeft is deze medicinaal werkzaam). De stengel is onvertakt en de bladstelen staan tegenover elkaar, de bladeren zijn lichtgetand. De rozewitte bloemschermen staan in schijnschermen, de wortelstok is kort en stomp, de lange uitloper geeft na het drogen de bekende smerige lucht af. De bloeitijd is van mei tot augustus, heeft een voorkeur voor vochtige plaatsen, weilanden, langs sloten en in vochtig kreupelhout. De bloemen hebben een prettige geur

Toepassingen

Medicinaal

Zenuwstelsel
Rustgevend en krampopheffend, koortsverlagend, slapeloosheid (een goed kruid voor de verkrampte mens die niets kan loslaten, daarom moeilijk kan slapen), angsten, hoofdpijn, nerveuze spanning, na een epileptische aanval, hartklachten na spanning. Werkt ontspannend zonder de concentratie te verminderen, gebruik bij examenangsten liever de Bachbloesem van Valeriaan, deze is minder versuffend.

Valeriaan werkt kalmerend bij angst of spanning. Hierdoor verminderen ook de lichamelijke klachten, zoals hartkloppingen, buikpijn, trillen en transpireren, die vaak met angst en spanning gepaard gaan.

Bewegingsapparaat
Pijnstillend bij zenuwpijn, spit en ischias, schouder- en nekklachten, zenuwpijnen in de rug.

Spijsvertering
Verkrampte darmen, een mens die wel wil loslaten, maar het niet kan.

Hart en bloed
Bloeddrukverlagend en hartspierversterkend bij tijdelijke spanning, bij chronische hartklachten kan men beter Meidoorn gebruiken.

Overige
Door de krampopheffende werking heeft het kruid een werking tegen menstruatiekrampen en hoofdpijn.

De rosewitte bloemen werken op het zenuwstelsel en bloed en de sterke geur duidt op een werking via de psyche. Deze plant heeft vocht nodig, gaat bijna onmiddellijk slap hangen als hij geplukt wordt. Valeriaan heeft een nog grotere aantrekkingskracht op katten dan Kattenkruid.

Voor de rustgevende werking goed te combineren met Goudsbloem, St. Janskruid, Slaapmutsje en Passiflora. Voor slapeloosheid gaat het goed samen met Hop en Passiflora.

Gebruik

Men gebruikt de wortels, deze worden geoogst in voor- en najaar, de eigenaardige geur ontwikkelen de wortels pas bij het drogen. De thee van de gedroogde wortel 20 minuten laten trekken, de smaak is niet lekker, dus altijd combineren met een ander kruid, zoals Goudsbloem, St. Janskruid of Passiflora, of voor de smaak een Muntsoort. De tinctuur moet je inwendig altijd in een D1 oplossing gebruiken.

Let op
Altijd na de maaltijd gebruiken, dan meer rustgevend.

In het algemeen wordt dit middel goed verdragen. Soms kunnen maagdarmklachten optreden, zoals misselijkheid en buikpijn. Valeriaan kan bepaalde enzymen in de lever vertragen (CYP3A4). Het is dan ook verstandig Valeriaan niet te gebruiken bij een leverziekte.

Theoretisch kan valeriaan verslavend zijn, maar normaal gezien hoef je geen ernstige bijwerkingen te verwachten. Vreemd genoeg worden sommige mensen niet gekalmeerd, maar juist gestimuleerd door valeriaan. Gebruik van een ander kalmerend kruid is dan aan te raden.

Je begrijpt dat ik groot voorstander ben van het toepassen van kruiden in plaats van allopatische middelen. Ik vind het mijn verantwoordelijkheid je erop te attenderen dat valeriaan de werking van andere sedatief werkende middelen kan versterken, met name bij ouderen aandacht hiervoor. Wees daarom voorzichtig met het combineren van Valeriaan en benzodiazepines (Librium, Valium, Mogadon, Dalmadorm, Normison, Rohypnol, Seresta en Temesta. Ook de stofnamen, zoals Diazepam, worden veel gebruikt) bij deze groep, het gevaar voor vallen en botbreuken wordt vergroot. Vervang echter bij voorkeur deze allopatische middelen door meer natuurlijke, zoals bijvoorbeeld kruiden of homeopatische middelen. Stop de genoemde allopatische middelen nooit op eigen houtje, maar in overleg met de kruidengeneeskundige en/of je (huis)arts. Realiseer je dat allopatische middelen je nooit beter maken, ze genezen niet.