Honingkruid - Stevia rebaudiana

Inhoudsstoffen

6-o-acetyl austro inuline,Aluminium 72 ppm; Ascorbinezuur 110 ppm; Asrest 63,000 ppm; Apigenine; Austro inuline: Beta caroteen 75 ppm; Calcium 5,440 ppm; Caryo phylenen, Caryophyleen oxide, Chroom 39 ppm; Cobalt 25 ppm; Dulcosides 0,5-1%: IJzer 39 ppm; Kilocalorieen 2,540 /kg; Linalool, Lupeol, Magnesium 3,490 ppm; Mangaan 147 ppm; Niacine (Vit B.), Fosfor 3,180 ppm; Kamferol; Kalium 17,800 ppm; 132 ppm; Eiwitten 112,000 ppm; Quercitrine; Rebaudi osides 2-4%: Riboflavine: Rutine; Kiezel Natrium 892 ppm; Steviol: Stevioside 5-10% Seleen: Fyto sterolen, Stigmasterol: Stikstof, Spatuneool, Diverse Terpineolen, Thiamine: Tin 15 ppm; Trans farnesenen, Vezel 152,000 ppm, Vet, Zink

Informatie

Na jarenlange ‘vergiftiging’ in onze voeding met onder meer aspartaam is dit nieuwe zoetmiddel in korte tijd razend populair geworden.

We hebben het altijd over Stevia, maar dat is eigenlijk niet terecht omdat stevia een geslacht is van de Asteraceaefamilie en 240 verschillende soorten omvat. De zoete stevia die we bedoelen is eigenlijk de Stevia rebaudiana en wordt ook wel honingkruid genoemd vanwege de zoete smaak. Oorspronkelijk komt Stevia rebaudiana uit het tropische Zuid Amerika.

Hoewel het een neefje van de Paardenbloem en het Witlof kan worden genoemd is de Stevia veel bescheidener van uiterlijk. Hoewel dat op de Stevia rebaudiana slaat want van het genus Stevia zijn er 154 broertjes en zusjes beschreven. Uit eigen ervaring ken ik er slechts 1: Stevia rebaudiana (gekocht bij een tuincentrum).

De plant is 65 cm hoog heeft tegenoverstaande ingesneden of dubbelingesneden blaadjes. Dat klinkt een beetje dubbel, want de bovenste helft van het blad is dieper en meer ingesneden dan de onderste helft. Leesbril erbij want de grootste blaadjes zijn niet veel groter dan een halve duim, 15 mm. De bloemen vormen ook niet het meest aantrekkelijke van de plant, die zijn bescheiden en niet fel van kleur. De zaden zijn ronduit klein te noemen, de randen van het zaad hebben van die haartjes waardoor ze makkelijker verspreid worden. Het pakje zaad dat ik als bij toeval kreeg bevatte 2 gram zaden, dat waren er wel ca 3.260.

Volgens een Canadees proefstation waar een meneer met de Hollands klinkende naam Gijzen onderzoek doet naar de teelt van de Stevia bestempelde de Stevia als een slechte kiemer. Dat is een relatief probleem want hij stekt gemakkelijk.

De Stevia moet in onze streken een hoger zoetstofgehalte kunnen krijgen omdat de daglengte anders is dan in Paraguay. De Stevia wil bloeien bij een daglengte van 13 uur. Tegen de bloeitijd produceert de Stevia het minste zoetstof.

In Japan en Brazilië zijn de mensen al eeuwenlang bekend met de zoete eigenschappen van dit plantje. Enkele decennia terug is de industrie erin geslaagd om de zoete moleculen, steviolglycosiden genaamd, uit de Stevia plant te distilleren. Steviolglycosiden zijn 300 keer zoeter dan suiker en lijkt het antwoord op alle giftige zoetstoffen zoals astpartaam, sucralose en asculfaam-K. Deze giftige zoetstoffen kunnen niet door het lichaam worden afgebroken met alle bijwerkingen van dien.

Stevia is caloriearm.

De steviaplant mag dan zogenaamd natuurlijk zijn, de witte stevia in vloeibare of poedervorm is dat absoluut niet. Het groene plantje bestaat voor 10% uit steviosides en wordt door de industrie geconcentreerd. De meeste witte poeders bestaan voor 80 – 90% uit steviociden. Het groene plantje zelf is ‘slechts’ 35 – 45 keer zoeter dan tafelsuiker en bevat tal van mineralen en hulpstoffen om de stevia geneeskrachtig en voedend te maken. De witte stevia is zwaar bewerkt en ontdaan van de krachtige hulpstoffen die moeder natuur ons schenkt om stevia in het lichaam te verwerken. Met andere woorden: we kunnen beter kiezen voor de groene stevia en de witte laten staan.

Vaak wordt de witte stevia gecombineerd met maltodextrine omdat stevia een bittere nasmaak heeft en velen hier niet aan kunnen wennen. Maltodextrine is echter een verdacht product omdat bij de productie hiervan chemicaliën en bleekmiddelen komen kijken, afgezien van het feit dat het ook vaak van genetisch gemanipuleerde oorsprong is.

Stevia is sinds juli 2011 toegestaan in de EU en heeft het e-nummer E960 gekregen, nadat het een tijd lang verboden was geweest omdat de Belgische professor J. Geuns een vergunning had aangevraagd om Stevia te mogen verhandelen. Onderdeel van een vergunningsaanvraag is dat er bewezen moet zijn dat het product veilig is, en deze onderzoeksresultaten waren nog niet beschikbaar en dus werd de aanvraag afgewezen. Inmiddels zijn er ook grote fabrikanten zoals Coca Cola die met Stevia werken. Het vermoeden bestaat dat de EU gezwicht is onder de druk die de grote bedrijven hebben uitgeoefend om Stevia als zoetmiddel te mogen inzetten. Aspartaam komt in een steeds kwader daglicht te staan en dat merken deze bedrijven aan de omzet. In Nederland is Coca Cola nog niet met Stevia gezoet omdat de smaak per land wordt aangepast.

Stevia wordt door velen als de heilige graal gezien, maar er zijn meerdere alternatieven die niet schadelijk zijn voor de gezondheid.


Gezonde zoetmiddelen zijn
* Palmsuiker
* Kokosbloemsuiker
* Honing
* Groene steviapoeder

Ikzelf geef veruit de voorkeur aan de Stevia plant zelf en verse blaadjes plukken

De bovenstaande middelen zijn prima te gebruiken omdat ze rijk zijn aan vitamine C, magnesium, kalium, natrium, ijzer en zink.

Witte stevia is vele malen beter dan de chemische zoetstoffen astpartaam, sucralose en asculfaam-K, maar ik raad in eerste instantie aan om de zoete smaak te ontwennen en palmsuiker te gebruiken, eventueel aangevuld met de groene stevia om toch de calorieën te beperken. Witte stevia laat ik persoonlijk liever in de winkel achter.


Toepassingen

Diabetes type 1 en 2
Glucosiden en Glycosiden hebben als eigenschap dat ze als zoet worden ervaren door onze smaakpapillen. De Stevia staat een klein beetje bol van de steviol, stevioside, dulcoside enzomeer zelfs - het als spore element voorkomende – Seleen, heeft een zoete smaak zo heb ik mogen constateren. Het Ascorbine zuur is niet in staat de zaak te verzuren, de enige stoorzender van belang is de Caoutchouc of het latexexudaat dat - net als bij neefje Paardebloem - in de Stevia voorkomt.

Stevia werkt op het insulineniveau. Type 2 patiënten kunnen er hun voordeel mee doen, grootschalig onderzoek dient nog te worden uitgevoerd tot op heden beperkte het onderzoek zich tot een veertiental patiënten waarbij zeer positief werd gereageerd. Type 1 patiënten hebben er voordeel bij dat Stevia de alsnog natuurlijk aangemaakte insuline volledig door het lichaam zal worden benut. In beide gevallen hebben diabetici en lijders aan hypoglycemie een mogelijkheid om toch met een gerust hart een zoetigheid te gebruiken zonder aan de bezwaren van Aspartaam te hoeven denken.

Te hoge bloeddruk en lage bloeddruk
Er is een aantal bronnen, dat effecten op de bloeddruk beschrijft. Zoals bij een aantal andere planten ook valt te signaleren wordt een gezonde bloeddruk niet beïnvloed, maar een te hoge en een te lage bloeddruk, worden gecorrigeerd.

Rimpels
Gezichtpuistjes en andere huidproblemen, omdat Stevia tonifiërend werkt en licht antiseptisch is.

Overgewicht
Stevia is calorie-arm

Gebruik

Vers
Naar smaak het blad toevoegen als zoetstof aan thee of baksels. Stevia is erg zoet: je hebt er dus maar weinig voor nodig en is een goede suikervervanger.

Na oogsten kan het blad gedroogd worden en daarna toegevoegd worden aan thee of baksels.

Ikzelf vind het verse blad het lekkerst. Het smaakt naar zoethout. Dus als je de smaak van zoethout lekker vindt, zit je met Stevia als zoetstof goed.


Aan het eind van de herfst oogst ik al het blad en laat het drogen. De plant zelf snoei ik terug en bedek ik met stro. Op deze manier kan Stevia de vrieskou overleven en zal de plant in het voorjaar weer uitlopen.