Wilde Sla (Gifsla) - Lactuca Virosa

Inhoudsstoffen

Sesquiterpene Alkaloïden: Lactucine, Lactucinezuur, Llactucopicrine of Jacquinelin; Glycoside Lactuside A; Mannitol; Flavonoïde Guercitrine: Coumarinen en Fenylamine

Informatie

De Latijnse wetenschappelijke naam van deze geneesplant is Lactuca Virosa. In het Duits wordt het wel Gift-Lattich of Stinksalat genoemd. De Engelse naam is Wild Lettuce, Prickly Lettuce (vanwege de stekeltjes onderaan het blad bij de middennerf), of Opium Lettuce. Lactuca komt van 'lac' wat melk betekent in het Latijn. Dat slaat op het feit dat het witte melkachtige sap het meest gebruikte bestanddeel van deze plant is en rijkelijk uit stengel verwondingen stroomt. Dit 'Lactucarium' is heel bitter en heeft een sterk bedwelmende uitwerking. Het droogt bruingeel op als een wasachtige, kleverige substantie, die vroeger als slaapmiddel werd gebruikt.

Wilde Sla is een blauwgroene, forse composiet met horizontaal gerichte bladeren, die stekelpuntig getand zijn. De hoofdjes staan dicht bijeen, gegroepeerd in een piramidevormige pluim. De omwindsel blaadjes zijn witachtig gerand en lopen uit in een rood spitsje. Je kunt de Lactuca Virosa onderscheiden van andere wilde sla soorten door aan de onderkant van het blad te kijken: de onderkant van het blad van de Lactuca Virosa heeft ruwe stekeltjes bij de middennerf en 'prikkels' aan de zijkant van hun blad, maar die zijn behoorlijk zacht. De Lactuca Virosa bloeit in Juli en Augustus. De onderste bladeren zijn eirond. De stengelbladeren zijn langwerpig tot lancetvormig.

Deze Lactuca Virosa staat ook wel bekend als bittere sla, grootste sla, en zelfs opium sla. De laatste naam komt waarschijnlijk doordat de plant gelijke eigenschappen als Opium heeft. De actieve / psychoactieve stoffen Lactucopicrin en Lactucin kunnen in de sla gevonden worden. Dit zijn officieel geen opiaten, maar de kalmerende en verdovende effecten zijn sterk vergelijkbaar. Er wordt soms ook gezegd dat de plant een hypnotiserende werking kan hebben wanneer je er veel van consumeert, en zelfs giftig kan zijn!

Lactucarium, een latexsubstantie van Wilde Sla, werd reeds in het antieke Egypte gebruikt. In het oude Griekenland en bij de antieke Romeinen was Wilde Sla een bekende geneesplant: het is een pijnstillend en slaapverwekkend middel. Plinius onderscheidde negen soorten Wilde Sla en Columella beschreef zelfs 42 wilde slasoorten waaronder Gifsla. De Romeinen verspreiden het gebruik van Wilde Sla over Europa. In de kruidengeneeskunde van de Indianen is Wilde Sla eveneens opgenomen. De Amerikaanse sjamanen van Noord-Amerika wenden Wilde Sla aan om dezelfde reden als de Romeinen dat deden. Het gebruik van Wilde Sla als medicijn duurde voor tot begin 19e eeuw. Eind 18e eeuw werd Wilde Sla massaal gekweekt in het Moezelgebied in Duitsland. De artsen gebruikten Wilde Sla als rustgevend middel en vervanging van Opium. Later werd dit gebruik terug geschroefd en begon men de voorkeur te geven aan op Opium gebaseerde medicijnen zoals Morfine. De kracht van Wilde Sla is te vergelijken met de kracht van Ibuprofen.


Toepassingen

De inhoudsstoffen zorgen voor de volgende medicinale werkingen: kalmerend, krampwerend, koortswerend, ontspannend, slaapverwekkend, hoeststillend, vochtafdrijvend, zog bevorderend, lust onderdrukkend (bij overmatige sex drift), spijsverteringsbevorderend, gal afdrijvend en bloedsuikerspiegel verlagend. Werkt op de bloedvaten en bloedcirculatie. Ook wordt genoemd dat Wilde Sla euforisch en relaxerend werkt.

Spijsvertering
De bitterstoffen in Wilde Sla zorgen ervoor dat de gal meer gaat produceren. Galstoffen stimuleren de werking van de lever. Als de lever beter werkt, heeft dat een gunstige werking op de hele spijsvertering. Vetten worden beter verteerd en gifstoffen sneller uit het lichaam geëlimineerd. Het kan daarom worden ingezet bij misselijkheid, indigestie, koliekpijn, spijsverteringsproblemen die met stress van doen hebben.

Rustgevend
De alkaloïden in Wilde Sla hebben een rustgevend en euforisch effect. Ze zijn niet verslavend. De werkingen zijn mild in vergelijking met Opium. Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat de pijnstillende werking vergelijkbaar is met die van Ibuprofen. Gifsla kan worden ingezet wanneer iemand erg onrustig is, bij paniekaanvallen, hyperactiviteit, rusteloosheid en prikkelbaarheid. Daarnaast is het een prima inzetbaar slaapmiddel.

Krampwerend en pijnstillend
Vergelijk de kracht met Ibuprofen. Spierkramp / -pijnen en gewrichtspijnen (Artritis als gevolg van Reumatische aandoeningen) kunnen ermee worden tegen gegaan. Je kunt het inzetten bij hevige menstruatie pijnen. Kan ingezet worden bij Migraine.

Werking op de longen
Wilde Sla heeft positieve werkingen op het ademhalingssysteem, doordat het krampwerend en hoeststillend werkt. Het wordt vooral bij kriebelhoest ingezet. Het is een ideaal middel voor hevige hoestbuien die de slaap onderbreken. Het kan eveneens bij bronchitis, astma, en kinkhoest worden ingezet.

Gebruik

Uitwendig
Je kunt een aftreksel van de bladeren maken en daarmee de huid wassen. Dat helpt vooral bij acné en pukkels. Het verse melksap is een middel bij wratten. Deze kun je er eenmaal daags mee aanstippen.

Inwendig
Als thee: neem 1-2 theelepels van het kruid voor een kop thee. Laat het 10-15 minuten trekken.

Als tinctuur: zet bloemen, bladeren, en stengels onder een goede alcohol bijvoorbeeld Vodka. Zorg ervoor dat alles goed onder de alcohol staat. Laat de pot zo'n 4-6 weken in de zon staan en zeef daarna. Overtuig jezelf ervan dat de melkstroom goed op gang is: dat is op het moment dat de Wilde Sla in bloei is. Oogst zoveel als mogelijk van het hele kruid en knip het in stukken. Laat de stukken kruid direct in de pot met wat alcohol vallen. Zoals gezegd, moet uiteindelijk alles volledig onder de alcohol staan. Giet in pipet flesjes.

Een snelle manier om tinctuur te maken, is de eerste stappen herhalen. In plaats van de pot 4-6 weken in de zon te laten staan, giet je de inhoud van de pot in een blender. Na het blenden, giet je het geheel door een hele fijne zeef of je laat het vocht door een koffiefilter lopen. Hierdoor scheid je de plantresten van de alcohol. Giet in pipet flesjes.

Dosering: ik ben geen medicus en geef dan ook geen medische adviezen. Wel kan ik vanuit ervaringen van mensen delen. Een theelepel tinctuur op een glas water verlicht pijn. Begin met een lagere dosering en luister naar je lichaam.